Yıllar sonra herkese merhaba.
Bir noktada blog yazmayı bırakmışım. Şimdi yeniden çanta yapmaya başladığım bu dönemde buraya da tekrar dönmek geldi içimden. Eskiden çok güzel bir kitle vardı burada. Samimi dostluklar kurulmuştu. Umarım yeniden böyle bir enerji yakalayabiliriz.
O zamandan bu zamana çok fazla şey değişti. Öncelikle emekli oldum. Eski okuyucular okulun bana ne kadar kötü geldiğini, ne kadar mutsuz olduğumu hatırlayacaktır. 2023 yılında eyt çıkmasıyla şans bana ilk kez güldü. Pek çok aksilik çıksa da hepsi halloldu ve emekli olmayı başardım. Olamasaydım 10 yıl daha çalışacaktım. Son zamanlarda artık gerçekten çok zorluyordu okul beni. O yüzden çok mutluyum. İlk bir yılı hiçbir şey yapmadan geçirdim açıkçası. Elişlerine zaten uzun bir müddet ara vermiştim. Herşey kolilerde depodaydı. Sonra taç ve toka yapmaya karar verdim. Bir dönem severek yapmıştım. Okulda da kızı olan çoktu, satışı da oluyordu. Fakat okuldan ayrıldığım için satışın problem olacağı da belliydi. Trendyol bile denedim. Instagram eğitimi aldım. Kötü bir eğitimdi malesef. Tonla para vermeme rağmen parasız öğrenebildiklerimden farklı bir şey katmadı bana. Artık ürün türünden mi, benim beceriksizliğimden mi bilmiyorum yürümedi o iş. Tığ işi toka yapanlar deli gibi satıyor ama benimkiler rağbet görmedi. Neyse onu da bıraktım. Sonra bir arkadaşım senin çantaların çok güzeldi. Ben senden aldıklarını hala kullanıyorum. Her kadın çanta sever. Tekrar o işe dönmelisin diye gaz verdi bana. Olurdu olmazdı derken hadi bi deniyim dedim sonunda. Ama dikişe on yıl ara vermiş biri olarak bir baktım her şeyi unutmuşum. Youtube sağolsun diyorum bu noktada. İzleye izleye hatırladım. Şimdi yavaştan başladım. Tüm bu süreçte beni en mutlu eden kısım ne oldu biliyor musunuz? Eskiler bilir cuma pazarı aşkımı. Evet, cuma pazarına gitmek oldu. Bilmeyenler için bilgi vereyim, cuma pazarı İstanbulda kurulan ve parça kumaşların satıldığı bir pazar. Çok uygun fiyata kumaşlar bulunuyor. Gel gör ki bu sene İzmir'e taşınma kararı almıştım. Bir müddet orda annemde kalacağız. Ağustos ayında bir İstanbul ziyareti yapınca pazara gitme şansım da oldu. 3 hafta üst üste gidebildim😊 Harika parçalar buldum. Tam bir terapi gerçekten.
Şimdi İzmir'deyim. Yavaştan dikmeye başladım. Hala kumaş eksiğim var ama. Onları da tamamlayayım süper olacak. Yeni kumaş siteleri, Instagram'da satış yapan kumaşçılar keşfettim. Hatta dikiş kursuna gidip kıyafet dikmeyi de mi öğrensem diyorum.
Şimdilik durumlar böyle. Takipte kalın😉
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder