TANIŞTIRAYIM BU DA BENİM KEDİM FIDIL

Dayanamadım napıyım:)O kadar çok blog yazarı arkadaşın kedisi var ve de o kadar şekerler ki ben de gaza geldim.En son Nihal hanımın dünya şekeri bıcırığını da görünce heeeyt be dedim,bende de var bir aslan parçası.Ve işte karşınızda ağır abi fıdıl!!!




Bu garibimin çok macerası var.Ben bunu teee ilk öğretmenliğe başladığım zamanlarda aldım.O dönem bir ayağım ankarada bir ayağım göreve başladığım kırşehirde yaşıyorum.En sonunda ankara ayağını kapatıp kırşehirden ev tutunca bu sıpayı aldım,onu da getirdim.Allahım pirelerini ayıkladık ev arkadaşımla.O kadar çok varmış ki en sonunda duşa soktuk.Islatınca daha iyi seçiliyo pireler:)Tek tek ayıkladık.Sonra bir ara kurtlandı.Kırşehirde de o zamanlar veteriner falan yok.Olanlar daha çok tarım hayvanlarıyla ilgililer.Ankaradan ilaç falan getirttik.Neyse iyileşti.O zamanlar adı fizban'dı.Ne alaka diyeceksiniz.O dönem okuduğum bir kitaptaki bir ejderha tanrısının adıydı.Ejderha mızrağı serisiydi galiba kitap.Bir ara bu kitabı da anlatsam size unutmasam da:)Neyse bu bir müddet yaşadı orda benimle.Mercimek,yumurta falan yiyen bir tipti.Sonra tayinim İstanbul'a çıkıp memlekete dönünce bunu da aldım koynuma getirdim.Annem delirdi tabii.Ama napsın,kedi de benim bonusum oldu yanımda.
Sonra veteriner seanslarında adı ne dediler.Babam şöyle bi baktı,zaten nefret etmişler fizban isminden,dilleri dönmüyo habire unutuyolar.O dönemde şu mükremin abinin kayınbiraderi vardı,fadıl fıdıllıoğlu diye.Önce fadıl dedi.Sonra fıdıl oldu o.Çok da sevdik bu ismi.
Gel zaman git zaman ben evlendim.Annem de dedi ki sizin ev yüksekte(onlarınki giriş kattaydı),bu akıllı burdaki gibi sanıp atlar,bu kalsın biraz bizde.İyi dedik.Kaldı.! sene sonra falan aldım ben bunu.Ama noldu,onca yıl turp gibi olan bendeniz hoop alerjik astımlı oldum çıktım mı!Kedi de maşallah toz tutar epeyce tüylerinde.Ben bi gece soluğu acilde alınca-ama gerçekten soluk almaya gittim çünkü evde bir tıkandım ki boğuluyodum artık nefessizlikten-oksijen falan verdiler,buhar vs,tabi fıdılcık da hoop annemlere geriii.
Sonra yine denemelerim oldu ama artık hiç dayanamıyorum.Şimdi annemler de benimle aynı apartmanda oturuyorlar.Kedicim de onlarla yaşıyor mecbur.Ben eğer biraz fazla kalırsam onlarda hemen ventolin(nefes açıcı bir astım fısfısı) aranmaya başlıyorum.Ya da hapşırık krizim tutuyor.Çok feci anlayacağınız.
Ama oğlum çok seviyor fıdılı.Resimlerde de göreceğiniz üzre kanka muhabbetleri var.
Neyse işte benim kediciğim de bu şeker.Ve en son sultan fıdıl han pozuyla veda ediyoruz sizlere.Sevgiler hepinize: