ÇİNTEMANİ ÇİN ÇİN

Eveeet bir kaç gündür yazamadım çünkü çini desenlerimle uğraşıyordum.İlk yayınladığım boyama olanı mundar ettim tabiri caizse:)etrafına dikişle kontür geçeyim dedim beğenmedim.İğne ardı yapayım dedim.Çoooook uzadı.Boyayla yapayım dedim... İşte o noktada batırdım mevzuyu. Aman neyse napıyım,bu sefer de böyle oldu.İlk denemeler bunlar.Deneye yanıla bulacağım doğru yolu

Ben de dedim ki en iyi yol bildiğin yoldur,kumaşla aplike yaptım.İçime de sindi valla. Buyrun bakalım siz beğenecek misiniz?



Kocaman olanının aplike dikişleri bitti.Yorganlama yaptım.Diğerini yapıştırdım,ona da yorganlama yapacağım.Dikiş makinasının başına oturabildiğim bir gün de kırlent olacaklar kendileri.Ama bu ara o kadar moralsiz ve bezginim ki anlatamam.Yok aslında anlatayım,daraldım çünkü feci halde dertleşmem lazım.

Birincisi sıcak! Ben sıcaktan nefret ederim.Kasım doğumlu biri olarak tam ve has bir kışçıyımdır.Yaz gelince de ölürüm resmen.Başka bir boyuta geçerim.Ev çatı dubleksi ve abartmıyorum cidden sauna gibi.Bir adet klima var ama sanki hiç çalışmıyormuş gibi ben hala yellenmeye devam ediyorum.Caaanım bir terasım var,sıcaktan tadını çıkaramıyorum.Şimdi terastayım hesapta ama göz altlarım bile terliyor.

İkincisi taşınma sorunsalı.Ki bu mevzu yedi bitirdi beni.Ömrümden ömür gitti.Ocak ayı gibi taşınsak mı acaba demeye başladık.Eşimin iş yeri avrupa yakasındaydı ve yol gitmekten bezmişti.Evimiz de fena değil ama yeri kötü.Muhiti pek sevmiyorum.Neyse başladım ben ev aramaya internetten.Tabi benim kocam çok uzun saatler çalıştığı için bu duruma hiçbir katkısı olmuyor. Ben epey bi aradım,ataşehir,kozyatağı tarafı tercihimiz.İstediğimiz gibi bir yer bulamadık.Hem deprem sonrası yapılmış olsun,hem büyük olsun,hem ucuz olsun hem de muhit iyi olsun diyince olmaz tabi doğal olarak. Sonra vazgeçtik,hadi evi tadilata sokalım dedik.Ben bunun için de bi başıma bir sürü plan yaptım.Dekorasyon gurusu oldum.Derkeeen İzmir olayı patlak verdi.Ki çok büyük bir patlaktı bu.Olur mu olmaz mı derken tamam dedik,kasmaya gerek yok gidelim görelim.Yapamazsak basar döneriz İstanbula.Herkesim İstanbulda yaşıyor benim.Bütün has arkadaşlarım ve bir avuç ailem.İzmirde eşimin ailesi var.Bende deprem korkusu had safhada.Bıkmışız bu şehirden zaten.Fırsat bu fırsat.Ben tabii safım,hemen gitcez diye bekliyorum.Aman bi heyecan falan.Sonra bir öğrendim ki eşimin iş temposu nedeniyle haziranı bulurmuş mevzu.Ayyyh!
Neyse ona da tamam dedim.Haziran geldi olay temmuza kaldı.Ama temmuzda da mutlaka taşınmamız lazım çünkü okullar açılmadan yerleşmiş olmak istiyorum.Bu dönemde ücretsiz izinde bir öğretmendim,ondan rahatlığım.Temmuzda taşıncaz ya ben ufaktan başladım eşya toplamaya.Bu arada sürekli internetten ev arıyorum falan.Arkadaşım geldi 2-3 kere,sabahtan akşama kadar koli yaptık.Sırf boncuklarım 5 koli tuttu.Kumaşlar,ipler,kitaplar,okul malzemelerim falan...Tam bir kabus yani.Biz canhıraş topla topla topla.Oh süper oldu,pat diye ev bulursak kriz olmayacak her şeyi topladım ne güzel modundaykeeeeen...
Bilin bakalım ne oldu???İzmir işi iptal oldu.
Allahım kabus gibi.
Sonra evi tadilata sokalım dedik yine.Bir müddet buna kafa yorduktan sonra eşim ev mi alsak adam gibi bi siteden dedi.Bir müddet de buna kafa yorduk.Ben ev aramaya başladım yine.Yarabbim 7 aydır ev arıyorum,delirecem.Neyse sonunda eşimle birbirimize girdik.Dedim bir yere kıpırdamıyorum.Eve napcaksak yapalım.
Şimdi son durum bu.Ama tabi ben bi başıma neyi ne kadar halledeyim.Öyle bekliyorum ki bizimki vakit bulsun da konuy dahil olsun.Bu arada evde her yer koli.Her şey her yerde.Of of!
Sıcaktan iş de yapamıyor insan.Neyse anca bugün başladım kolileri açmaya.Aklım çinilerimde,elimde koliler,alnımdan boynumdan her yanımdan ter akıyor.Bünyem dayanmıyor artık vallahi.Çıldıracağım.
Durum budur yani arkadaşlar.Tam bir belirsizlik içerisinde geçen aylardan sonra şimdi de hala bir arpa boyu yol alamamış olmanın verdiği acz ve acı içerisindeyim.